Angelique denkt groen, doet groen

Minder verstening, meer groen. Dat is wat we in Veenendaal graag zien. Verstening zorgt voor hittestress en voor minder leefgebied voor bijvoorbeeld vlinders, bijen, insecten en vogels. Angelique Naliboff uit Veenendaal is het daar helemaal mee eens. Zij heeft haar achtertuin helemaal vergroend. Enthousiast deelt ze haar ervaringen.

Angelique woont sinds 2014 in een huurwoning (twee-onder-een-kapwoning) in de wijk Veenendaal-West. Ze heeft een voortuin die nog flink versteend is, maar haar gezellige achtertuin ziet er compleet anders uit. Groen, amper nog stenen, gezellig, vol leven. Insecten, vogels en zelfs kikkers zijn blij met de tuin van Angelique.

“Onze achtertuin is een beetje een postzegel. Ik denk pakweg 40 vierkante meter. Van huis uit heb ik altijd al interesse gehad in natuur, groen, gezondheid. Zo hou ik me bezig met kruiden, tincturen en gebruik als het even kan medicinale kruiden. Heb me daar helemaal in verdiept. Heb zelfs kruidengeneeskunde gestudeerd. Ik heb het altijd boeiend gevonden. Misschien komt het wel van mijn opa vandaan. Die had een groot stuk land en een groot gezin. Hij kweekte veel groenten zelf. Was altijd in de tuin bezig. Daar pik je dan toch wat van mee. Omdat ik zelf door een ziekte mindervalide ben, vind ik het extra boeiend om me in (natuur)geneeskunde te verdiepen. Van het een komt het ander.” En hoe. De tuin van Angelique lijkt wel een biotoop. Een slingerend paadje, planten, een minivijver en een heuse ‘groenschutting’. Dat vraagt natuurlijk om uitleg. Ze doet graag haar verhaal.

“Onze tuin staat in de zomer pal in de zon. Door verstening wordt het in de zomer erg heet. Dat wilde ik veranderen. Dus stenen eruit, groen erin.  Maar makkelijk ging dat niet. Doordat het grondwater hier best hoog staat, kon ik niet alle soorten planten kwijt. Daarom nam ik Wendy Grobben, een ecologisch tuinontwerper, in de arm. Ze deed bodemonderzoek en maakte een plan. Een klimaatbestendige, bloem- en plantrijke tuin. Leuk om te zien, fijn voor de beestjes. Een tuin waar ik me thuisvoel. Er is hooguit nog acht vierkante meter steen over voor een zitje. De rest is ontsteend. Bovendien heb ik een leuke kleine vijver, waar zelfs kikkers en padden vrolijk van worden. Mijn tuin leeft, en dat maakt mij ook weer blij. Nu ga ik ook vaker naar buiten om ervan te genieten.”

Zelfs haar schutting is verduurzaamd, vervolgt Angelique: “Dat is een milieuvriendelijke schutting van de Buurjongens. Een schutting met allemaal bijenhotels erin en andere vakken voor groen. In de hoogste vakken zitten ook giftige planten. Die vinden bijen en wespen bijvoorbeeld tof, maar zijn voor de kleinkinderen onbereikbaar.” Heb je nog plannen met de voortuin? Angelique: “Daar ga ik met de tuinontwerper misschien mee aan de slag. Belangrijkste is in ieder geval: als we ons allemaal bewust zijn van groen en de aarde, en dingen zelf aanpakken, kunnen we heel wat bereiken. Van een sedumdak, tot een ecologische tuin. Er is zoveel mogelijk.”

Rode draad van het verhaal van Angelique: hoe klein je stukje grond ook is, vergroenen kan altijd. Samen maken we de wereld groener en duurzamer. Waar een wil is is een (groene) weg.